Adelaide en de weg naar t noorden

Na de Great Ocean Road zijn we naar de grens van Victoria en South Australia gereden. Vlak voor de grens wilden we de Rose caves bezoeken alleen waren die helaas niet open op dat moment.

Toen waren we de grens over gestoken. Slaapplekje gezocht. Tom is er aardig goed in geworden om mooie plekjes uit te zoeken. We kwamen aan bij Lake Leake. Prachtig klein meertje. Toen we gingen koken kregen we nog gezelschap van een Jack Russeltje. Weet niet of t een zwerfhondje was of een hond van een boer in de biirt maar iig t was wel een leuk beestje. Als je daar s avonds liep moet je uitkijken dat je niet een paar kikkers dood trapte.

Volgende dag de tank volgegooid en doorgereden naar Beachport. Gelunched en een klein detour gemaakt langs een mooie scenic drive. Schelpen gezocht op t strand, een dode krab gevonden. Mooie slaapplek gevonden, moesten wel betalen maar ach eens in de zoveel tijd is dat niet zo erg.

We hadden in Appolo bay al t plan om te gaan surfen/kanoën. Dus in Beachport hebben we 3 surfboards gehuurd en zijn de zee ingedoken. De golven waren jammer genoeg niet goed anders had ik natuurlijk als een prof gesurfd. Ik heb t wel eens 1 keer eerder gedaan in Nederland maar t ging niet zoals ik hoopte. Maar ach t was een leuke ervaring. Koude ervaring ook. Doorgereden naar Robe, niet heel veel spannends gezien, eigenlijk alleen een slaapplek gezocht, en gevonden. Aan t strand vlak voor zonsondergang, prachtig weer. s Avonds kwam er nog een busje aanrijden met 2 engelse gasten en 2 Scandinavische meisjes. Die hadden nog wat leuke dingetjes die we konden bezoeken rondom Adelaide, daar kwamen ze net vandaan. Vooral de wijnregios rondom adelaide raadde een jongen aan.

De dag erna zijn we langs de Murray River naar Murray Bridge gereden. Maar eerst moesten we naar de leukste attractie van heel Australië, de grootste kreeft van heel Australië misschien zelfs van de hele wereld. Erg spannend.
We hebben die nacht langs de Murray River geslapen. Heel rustig plekje.

We wilden een keer gaan kanoën deze trip, en in alle brochures dat Murray river een van de betere plekken was om dat te doen. In Mannum zat een visitors information centre dus zijn we daar even wezen vragen welk bedrijf kano's verhuurde. We hadden er een gevonden en gingen die bellen, Maar niet voordat we geluncht hadden. We kunnen natuurlijk niet met een lege maag te water gaan. Een hele kip gekocht en in het parkje aan de rivier met blote handen die kip uit elkaar getrokken, heerlijk. De meneer van de kano was een beetje een apart mannetje maar voor een degelijke prijs hadden wij een driepersoons kano. Alleen hadden we er niet zo goed over nagedacht. We moesten namelijk wel die kano ergens upstream te water laten en dan met de stroming meevaren. Alleen wie blijft er bij die auto?! Dan maar eerst tegen de stroming in peddelen en weer terug. Leuke bezigheid was t zeker. Nog ff gezwommen zelfs. Helemaal top. Die engelse jongen had t over 4 verschillende wijnregios: McLaren Vale, Adelaide Hills, Barossa Valley en Clare Valley. (Stond eigenlijk ook allemaal in mn lonely planet, erg handig zo'n ding). Onder Adelaide ligt McLaren Vale dus we zijn die kant opgereden.

We kwamen aan in McLaren Vale alleen was t al net iets te laat. Ik had namelijk ergens gelezen dat er een Shiraz trail met daar langs ontzettend veel cellar doors om wijn te proeven. We hadden al een camping geregeld en in dorp gelopen en ons goed geïnformeerd dus hadden we t voor de volgende dag bewaard.

Aardig vroeg opgestaan en een fiets gehuurd. De eerste de beste winery, Primo estate genaamd, die we binnenstapte stond een ontzetten aardige sommelier achter de bar, Mark van Gastel. Een Australiër met Nederlandse ouders. Twee uur lang ongeveer met m gepraat over van alles en nog wat. Over wijn natuurlijk en hoe die processen verliepen per wijn, over zijn vader die bij Willem II heeft gevoetbald, over hollands eten, erg leuk. Natuurlijk gingen we ook wijnproeven. Vooral de shiraz wijnen vond ik erg lekker. Als laatste wijn kregen we een hele zoete soort wijn. T kwam uit de jaren tachtig en had bijna dertig jaar in t vat gezeten. Erg speciale wijn dus. Weer op de fiets gestapt en naar de volgende cellar door gereden. Veel minder leuke brouw achter de bar een beetje een muts eigenlijk. Die had door dat wij niks gingen kopen dus was ze een beetje erg kost van stof. Gauw weer op de fiets en naar de Wirra Wirra winery gereden. Een iets groter en commerciëlere wijnboer maar niet minder leuk. Ook lekkere wijnen geproefd en interessante verhalen gehoord. Op t laatst kregen we een klein mixdrankje van rose met een beetje gin. Was verassend lekker.
Na een dagje lekker gefietst en gedronken zaten we weer op de camping.
Op de camping kwamen we nog een Australiër tegen met Nederlandse ouders, wel geinig om te merken dat er veel immigranten zitten. Ook Nederlanders. Ook was er een man die nog wat spullen, eten vooral, aan ons had gegeven omdat hij op t vliegtuig zou stappen de volgende dag. Valt me op hoe behulpzaam Australiërs zijn.

Mark had ons aangeraden langs Port Noarlunga te gaan. Zijn we de dag erna heengereden. We wilden snorkels huren maar vonden niks. Dan maar gwn met een zwembril visjes kijken, ook leuk.
En dan op naar Adelaide!
We kwamen s avonds aan bij een plekje langs de weg naast een speeltuin, zo'n 25 km vanuit het centrum van Adelaide. S nachts stopten er veel auto's en reden na ren paar minuten weer weg, beetje vaag maar ach.

Adelaide is, vind ik, een erg leuke stad. Mooie universiteit, leuke winkels, mooie binnenstad.
We hebben het centrum bezocht, de dag erna zijn we maar Glenelg geweest. Het leek een beetje op een rijke stad aan de Middellandse zee, grote boten en veel hotels. Was leuk om te zien. Nog een zeeleeuw gespot op 20 meter afstand. We hebben nog een avond in Adelaide Centre gestaan. Was wel geinig.

Nadat we Adelaide van ons lijstje konden afstrepen zijn we richting het noorden gereden, naar de Flinders Ranges. Maar niet voordat we gingen wijnproeven in Clare Valley. Alleen jammer genoeg voelde ik mij die dag niet goed dus van t wijnproeven kwam weinig terecht.

Na t succes van Clare Valley zijn we naar Burra gereden. Vroeger één van de grootste leveranciers van koper in de wereld. De mijnen waren nog redelijk intact. Was mooi om te zien hoe dat er vroeger aan toe ging. In de buurt van Burra scheen nog een mooie wandeling in de Red Banks te zijn. Het was idd een mooi gebied. We hebben zelfs nog wilde kangoeroes gezien. Die avond hebben we op t zelfde plekje overnacht als die avond ervoor. Er stonden zelfs Nederlanders die 50 jaar geleden naar Australië waren gekomen. Ze spraken amper Nederlands meer.

We wisten niet precies wat we gingen doen de aankomende dagen dus zijn we naar het eerste beste dorpje gereden. Peterborough was dat. Daar hebben we besloten om via Port Augusta naar Port Lincoln te rijden. Dus op naar Port Augusta. Eerst vlak voor Port Augusta geslapen bij Hancock's Lookout. Echt een prachtige plek, waar je uitkijkt over Spencer Gulf. Je kon Port Augusta zo'n 30 km verderop zien liggen.

In Port Augusta hebben we wat boodschappen ingeslagen en zijn naar het zuidelijkste puntje van Eyre Peninsula, zo heet dat gebied in South Australia. Tom en ik wilde al een tijdje naar Port Lincoln omdat je daar kan shark cage diven.

Eenmaal in Port Lincoln aangekomen hebben we vrij snel een tourtje geboekt om de gaan zwemmen met haaien. We moesten wel nog een dagje wachten maar ach wij vermaakten ons wel. Op zaterdag, op zondag gingen Tom en ik op ons grote avontuur, zijn we naar Lincoln National Park gegaan. Een erg mooi park. Paar kleine wandelingen gemaakt.

Toen was de dag daar dat Tom en ik haaien zouden zien. Vroeg op want we moesten om half zeven bij de boot staan. Wij waren netjes op tijd toen kwam de boot aanvaren. Kleine groep maar een stuk of 10 man. Een uur of drie gevaren naar Neptune Island. Daar zitten de meeste witte haaien van de wereld, zegt men. Eerste plek waar we kwamen hebben we wel in t water gelegen maar geen haai gezien. Tweede plek niet eens gedoken, dus al helemaal niks gezien. Ik was erg teleurgesteld. Iedereen aan boord natuurlijk, ook de kapitein. Op de terugweg kwamen we nog wel dolfijnen tegen die voor de boot uitzwommen, schrale troost. De groep was ook wel gezellig dus t was geen volledige deceptie.

Toen weer naar Port Augusta om daarna door te rijden naar de Flinders Ranges. We hebben de Southern Ranges bezocht. Wilpena Pound om precies te zijn. Erg mooi gebied. Het is een soort vlakte omringt door bergen. Daar hebben we wat wandelingetjes gemaakt, mooie omgeving om dat te doen.

De dag erna terug naar Port Augusta gereden om boodschappen in te slaan voor onze trip maar Alice Springs. Onderweg naar Alice Springs zijn er niet heel veel interessante plaatsen. Het is vooral snelweg, maar ach dat heeft ook wel wat, helemaal niks om je heen. We zijn even in Woomera gestopt. Dat was vroeger een nucleaire testplaats. Nu is t voor een plek waar veel aan astronomie word gedaan.

Toen weer de Stuart Highway op, dat is de snelweg die loopt vanaf Adelaide helemaal naar Darwin. Meer dan 3000 kilometer! Langs de Highway ligt Coober Pedy, the opal capital of the world. Hier komen de meeste opalen vandaan. Vroeger leefde ze daar ondergronds vanwege de hitte en je zat dichterbij je mijn. Nu is t al minder, mensen wonen ook gewoon bovengronds. We hebben daar wat ondergrondse kerkjes bezocht. Ook hebben we een tourtje in een museum gedaan en gekeken hoe dat ondergrondse leven en het leven van een mijnbouwer eruit ziet/zag.

Toen waren we al aardig op weg naar Alice Springs. Op zo'n 200 km afstand van Alice Springs zijn we de Stuart Highway afgeslagen de Lasseter Highway op. Die leidt naar Uluru, Ayers Rock. Daar hebben we drie dagen rondgelopen Uluru van alle kanten bekeken. Hij bleef mooi. Ook Kata Tjuta, the Olgas, waren erg mooi. Ook een soort rotsen, alleen niet 1 grote rots maar meerdere kleinere. Achter die rotsen zit voor de Aboriginals een soort verhaal van hoe dat ontstaan is. Is wel interessant alleen soms vind ik t wel eeg sprookachtige verhalen. Maar t is hun cultuur dus dat respecteer ik wel. Je kon bijvoorbeeld Uluru wel opklimmen. Alleen de Aboriginals en park rangers hadden t liever niet. De enige reden waarom de optie er nog is om m te beklimmen is vanwege t tourisme. Anders zouden er minder mensen komen zegt de overheid.

Nadat we het Uluru park
Hadden gehad zijn we maar Kings Canyon geweest. Nog een prachtig stukje natuur. Aardige wandeling tussen de rotsen gedaan. We hebben flink wat gewandeld deze dagen. Ben jk helemaal niet gewend. Hier is wandelen veel mooier dan in Nederland, hier is tenminste wat te zien, vind ik.

Toen we alles op de route naar Alice Springs zo'n beetje hadden gehad gingen we naar Alice Springs. Apart zo'n aardig grote plaats, inwonertal 28.000 mensen, midden in de woestijn. Lijkt alsof je helemaal niet meer in de woestijn bent. Hier hebben we de MacDonnel Ranges bezocht. Twee dagen eigenlijk alleen maar gewandeld in prachtig rotslandschap. Zo blijven we fit.

Nu zit ik in de Hungry Jacks (Burger King) m'n blog te uploaden, gratis wifi :)

Mazzel